Dziś jedziemy do kolejnego miasta, Batumi, nad Morzem Czarnym.
Podczas planowania trasy obrałyśmy to jako punkt obowiązkowy, mimo, że były różne opinie czy jechać czy nie. My z Klaudią koniecznie chciałyśmy zobaczyć to miejsce.
-"No jak to nad Morzem Czarnym nie być? "
-" Obowiązkowo! Jak tylko gdzieś jestem, gdzie jest wybrzeże to muszę je zaliczyć"
(W sumie Michelle też chciała: "Ej, ja też bo tam są palmy!")
Jak nie zobaczyć takiego wybrzeża..?
Bus - to właśnie ta słynna marszutka - najbardziej popularny i najtańszy środek transportu w Gruzji. Będąc tam po prostu trzeba się nią przejechać.
Marszutki jeżdżą wszędzie, ale... nie mają rozkładu jazdy! Odjeżdżają jak się zapełnią (a dzieje się to dość szybko) i zatrzymują się jak kierowca zobaczy kogoś z torbą lub np. pudełkiem z kurczętami przy drodze. Mieści się tam 25 osób a bus wcale nie jest taki duży! Jak oni to robią? Z przodu obok kierowcy siedzą dwie osoby a w przejściu są zainstalowane otwierane siedzenia - uwaga! z oparciem! Odchyla się siedzenie a potem "otwiera się" opacie i WŁA LA! Siedząc z tyłu, mając widok na całe wnętrze busa, wyglądało to jakbyśmy siedziały w małym kinie, głowa koło głowy.
Ciekawym zjawiskiem jest też - przez nas nazwany - manager marszutki. Osoba, która nawołuje pasażerów na stacji: "Batumi, Batumi!", liczy miejsca, pobiera opłaty - przy wsiadaniu, wysiadaniu lub w trakcie jazdy. Nie ma zasady. Najważniejsze to czuwać by miejsca były zajęte.
Marszutka: Czekamy bo są jeszcze wolne miejsca.
Jechaliśmy prawie 3h, 140km, przez wioski, miasteczka i nadmorskie miejscowości. Widoki robią wrażenie. Zauważyłyśmy, że niemal na całej trasie domy były bardzo podobne do siebie; duże, dwupiętrowe, w kształcie prostokąta, z wielkimi oknami i mające bardzo charakterystyczne schody wraz z balkonem z pięknymi ażurowymi balustradami i baldachimem. Mimo, że większość tych domów była stara, zaniedbana to jednak miało to swój urok. Bardzo ciekawy, jeden styl domów.
(Niestety nie mamy zdjęcia takiego domu, ale na pewno będąc w Gruzji rozpoznacie tę typową architekturę.)
W Batumi był już prawdziwy "misz-masz".
Ale to już zobaczycie w następnym odcinku.
Today we go to the next town, Batumi, at the Black Sea.
When we were planning our route this place was a "must to go", although there were different opinions whether to go or not. Klaudia and I necessarily wanted to see this place!
- "Well, how is it possible NOT to be at the Black Sea?"
- "When I'm in a country with the coast I need to see its' beaches)
( Michelle agreed: "Hey, me too because there are palm trees")
I do not understand people who talk about some quite distinctive, famous place that "there is nothing interesting". Yes, maybe there are places that disappoint tourists and that's why they say it's not worth going there. But it seems to me that every traveler discovers something interesting in such place or at least he or she can experience what it really is.
Anyway, Batumi is interesting and worth visiting when you go to Georgia.
Not to see such coast ??!!
Bus – so called marshutka- the most popular and the cheapest mean of transport in Georgia. While you are there, you just have to have a ride!
Marshutki go everywhere, but they do not have any timetable! They leave the station as they get full (and this happens quite quickly) and stop as the driver notices someone on the road with a bag or, for example with a box of chicks. There is space for 25 people! And bus is not so big! How do they do it? Next to the driver there are two seats, additionally in a way there are fold-up seats and... Surprise! Surprise! - these are with a back! You unfold a seat in a narrow aisle of the bus and then you open a back of the seat. Voila! Sitting at the very back seats of the bus we had a feeling that we were in a small Cinema room: a head next to a head.
A very interesting thing was – we called him so: Marshutka's Manager.
The person who calls the passengers at the station: "Batumi, Batumi", counts the seats, collects the fee - while embarking, disembarking or while driving - it does not matter. The main thing is to ensure that all the seats are occupied
We took three seats at the end and Claudia and Michelle on the sides. We waited about 15 minutes, the bus was almost full, we could go but no, still two seats available! We are waiting. The Manager looks around, trying to gain more passengers, but eventually agrees to go so the driver starts off. The man is constantly looking around; to the back, to the front. We were joking that "poor Manager, so upset, cannot forgive himself those two still available seats.“
Marshutka: We are waiting, two seats still available.
We drove almost 3 hours, 140 km, through villages, towns and coastal spots. The views were impressive. We noticed that almost on the entire route the houses were very similar to each other; large, two-stored houses, rectangular in shape, with big windows. The buildings were "decorated" with very characteristic staircase with a canopy and a balcony with beautiful railings. Although most of these houses were old and neglected, they had their charm. One, very interesting style.
( Unfortunately, we have no picture of such house, but certainly being in Georgia you will recognize this typical architecture.)
Later, in Batumi it was a real mixture of architectural styles.
You will see soon :)
